Joanna Lena Lipin

Zawód i specjalność:

  • terapeuta, psychoanalityk, coach, socjoterapeuta
  • wykładowca akademicki

Tytuły:

  • doktor nauk humanistycznych
  • nauczyciel dyplomowany
  • pedagog

Funkcje:

  • członek Polskiego Towarzystwa Terapeutycznego
  • członek Polskiego Towarzystwa Badań nad Filmem i Mediami

Kontakt:

Działalność zawodowa:

  • 1997 – 2001 – Uniwersytet Śląski – doktorant w Instytucie Nauk o Kulturze.
  • 1997- Szkoła Podstawowa nr 50 w Częstochowie – nauczyciel języka polskiego
  • 1997-1998- Szkoła Podstawowa nr 54 w Częstochowie – nauczyciel języka polskiego
  • 1997 – 2000 Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie – asystent w Instytucie Filologii Polskiej.
  • 2000 – 2007 – Uniwersytet Jana Kochanowskiego – adiunkt w Zakładzie Kulturoznawstwa i Edukacji Medialnej.
  • 2000 – 2012 – II. L.O. im. R. Traugutta – nauczyciel dyplomowany języka polskiego i wiedzy o kulturze, filozofii, etyki,
  • 2011 – nadal – Uniwersytet Papieski Jana Pawła II – adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
  • 2016 – Prywatny Gabinet Terapeutyczny – Klinika Rozwoju Personalnego “EGO”- SESJE TERAPEUTYCZNE ORAZ COACHINGOWE

Zainteresowania dodatkowe:

człowiek, miediosfera, neurobiologia

Główne odznaczenia i wyróżnienia:

  • Nagroda Rektora Uniwersytetu Jana Kochanowskiego za wybitne ośiągnięcia naukowe
  • Stypendium Prezydenta miasta Częstochowy za badania nad filmem

Publikacje:

Książki:

  1. Joanna Lipin, Gry adaptacyjne we współczesnym kinie, Naukowe Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Piotrków Trybunalski 2003, ilość stron 133.
  2. Joanna Lipin, Trajektorie ortegizmu w mediokulturze a psychologia człowieka, książka złożona do druku w Naukowym Wydawnictwie Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, Kraków 2016.

Artykuły:

  1. Federico Fellini – poeta języka kina, [w:] Dziedzictwo kulturowe utrwalone w języku, pod red. Marii Lesz – Duk i Stanisława Podobińskiego, Wydawnictwo Naukowe Akademii Jana Długosza, Częstochowa 1998,s.365-375.
  2. Żonglowanie obrazami, [w:] Aleje3 nr 27/28, Częstochowa 2000, s.16-18.
  3. Ut pictura poesis, [w:] Przyzywanie głębi do kręgu słów , myśli, idei i działań, pod red. Stanisława Podobińskiego i Bogdana Snocha, Wydawnictwo Naukowe Akademii Jana Długosza, Częstochowa 2001, s. 907-931.
  4. Dawno temu w Verona Beach, [w:] Aleje 3 nr 29, Częstochowa 2000.
  5. Adaptacje filmowe literatury w dyskursie nauk humanistycznych, [w:] Studia i Materiały Polonistyczne, T. 6, Naukowe Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Piotrków Trybunalski 2002, s. 227-253.
  6. Adaptacja filmowa jako autoprezentacja mediów, [w:] Silva Rerum. Kwartalnik Szkolny nr 1, Częstochowa 2004, s. 55-58.
  7. Kultura masowa w świetle pism Josè Ortegi y Gasseta, [w:] Silva Rerum. Kwartalnik Szkolny nr 2, Częstochowa 2004, s. 15-23.
  8. Poezje[w:] j.w., s.111-112.
  9. Kino pod presją ponowoczesności na przykładzie filmów Forrest Gump Roberta Zemeckisa i Romeo i Julia Buza Luhrmanna, [w:] W kręgu literatury i języka, pod red. Anny Grochulskiej, Naukowe Wydawnictwo Uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Piotrków Trybunalski 2005, s. 199-217.
  10. Gra adaptacyjna jako wynik dialogu ze współczesnością,[w:] Studia i Materiały Polonistyczne, T. 7 , pod red. Stanisława Frycie, Naukowe Wydawnictwo uniwersytetu Jana Kochanowskiego, Piotrków Trybunalski 2007, s. 229-247.
  11. Antycypacja przemian technokulturowych w myśli José Ortegi y Gasseta [w:] Studia Socialia Cracoviensia, Uniwerstet Papieski Jana Pawła II , 4(2012), nr 1(6), 13 stron.
  12. Ortegiańska wizja technicyzacji świata a współczesne wartości w mediokulturze [w:] Wartości w mediach – z dolin na szczyty, pod red. Andrzeja Baczyńskiego i Michała Drożdża, Seria Wydawnicza: Etyka Mediów 5, Tarnów 2013, s. 70 – 83.
  13. Trajektorie ortegizmu w kulturze [w:] Transformacje. Pismo interdyscyplinarne” 2013, nr 1-2 (76-77), s. 112-141, 7 pkt.
  14. Zabawa – przeciętność-głupota – zmysłowość. Telewizja z perspektywy ortegizmu, [w:]
  15. Mądrośc w mediach.Od bezmyslnosci dp przemądrzałości, po red Andrzeja Baczyńskiego i Michała Drożdza, seria etyka Mediów, Tarnów 2014, s 255 – 265.

Publikacje Online